Регионалната музичка сцена денес изгуби уште еден од своите најголеми уметници — Халид Бешлиќ. Познатиот пејач, чија кариера траеше повеќе од четири децении, почина по тешка болест, оставајќи зад себе богато музичко наследство и милиони обожаватели ширум Балканот.

Последните недели јавноста беше загрижена за неговата здравствена состојба, откако беа откажани неколку негови настапи. На концертот во Бања Лука, Халид едвај се движеше по сцената и најголемиот дел од настапот го помина седејќи, искрено признавајќи на публиката дека не се чувствува најдобро. По тој настап беше итно хоспитализиран, а потоа следеше и откажување на уште еден концерт.

Халид Бешлиќ беше симбол на емоција, топлина и искреност во музиката. Неговата кариера беше обележана со бројни хитови, распродадени концерти и милионски тиражи, но и со тешки животни искушенија од кои секогаш излегуваше посилен. На почетокот на војната во Босна и Херцеговина, неговата песна „Љиљани“ од 1991 година стана неофицијална химна на бранителите на својата татковина. За време на воените години, Халид покажа огромно срце и хуманост — одржа повеќе од 500 хуманитарни концерти низ Западна Европа за помош на настраданите во родната земја.

Голем пресврт во неговата кариера се случи во 1998 година со албумот „Робиња“ и песната „Есен во мене“, обработка на хитот на Парни Ваљак, со која Халид најави поурбан звук и поп-фолк израз. Тој правец го продолжи со албумот од 2003 година, на кој се наоѓа и легендарната песна „Први полјубац“, еден од неговите најголеми хитови кој и денес е неизоставен дел од секој негов настап.

Само пред кратко време, неговиот долгогодишен пријател и соработник Мили објави последна песна што ја снимиле заедно – „Сејда“, посветена на сопругата на Халид. Песната сега добива особено емотивно значење, како негово последно музичко писмо до љубовта и животот.

Со заминувањето на Халид Бешлиќ, Балканот изгуби не само голем уметник, туку и благороден човек чии песни ќе продолжат да живеат во срцата на генерации што доаѓаат.